5 października 2016 r. odbyło się kolejne w tym roku posiedzenie Regionalnej Rady Ochrony Przyrody w Łodzi. Spotkanie poświęcone było głównie zaopiniowaniu przez Radę projektów zarządzeń Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi w sprawie zezwolenia na czynności podlegające zakazom obowiązującym w stosunku do bobra europejskiego Castor fiber na terenie działania Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Piotrkowie Trybunalskim, Skierniewicach, Sieradzu i Łodzi.

Podczas spotkania prof. dr hab. Romuald Olaczek omówił Tradycje organów opiniodawczo-doradczych ochrony przyrody oraz przedstawił historię powstania i rolę organów ochrony przyrody w Polsce.

Zorganizowania państwowej ochrony przyrody po uzyskaniu niepodległości w wolnym państwie podjęli się czołowi polscy naukowcy z wiodących ośrodków akademickich, którzy opracowywali plan działania jeszcze w czasie wojny. Już w 1919 r., w zaledwie 10 miesięcy po odzyskaniu wolności, Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wydało pierwsze zarządzenie o ochronie niektórych zabytków przyrody, takich jak pomnikowe drzewa i formacje skalne. Objęło ono też pięć gatunków rzadkich roślin i dziesięć gatunków zwierząt, w tym szarotkę, orła przedniego, bociana czarnego, świstaka, kozicę, łosia, żubra i bobra. Dzięki poparciu Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego - Ksawerego Praussa, wielkiego miłośnika tatrzańskiej przyrody i członka Towarzystwa Tatrzańskiego, w tym samym roku powołano do istnienia pierwszy organ państwowej ochrony przyrody: Tymczasową Państwową Komisję Ochrony Przyrody z siedzibą w Krakowie, która od kolejnego roku stała się Państwową Komisją Ochrony Przyrody. W jej skład weszło 15 wybitnych przyrodników, przedstawicieli kół krajoznawczych, konserwatorów zabytków i zainteresowanych ministrów. Znaleźli się wśród nich prof. Jan Gwalbert Pawlikowski, prof. Ksawery Prauss, orędownik tworzenia rezerwatów leśnych prof. Stanisław Sokołowski, a na jej przewodniczącego wybrano wybitnego krakowskiego botanika, ucznia prof. Mariana Raciborskiego – prof. Władysława Szafera.

W 1925 r. na mocy rozporządzenia Rady Ministrów Komisja przekształcona została w Państwową Radę Ochrony Przyrody, będącą odtąd kluczową instytucją naukowo-społeczną, stojącą na straży dziedzictwa przyrodniczego kraju.

W okresie powojennym początkowo na podstawie ustawy z 1949 r. przewodniczącymi Państwowej Rady Ochrony Przyrody był Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, później Główny Konserwator Przyrody. Wśród kolejnych powojennych przewodniczących Rady byli profesorowie: Romuald Olaczek, Ewa Symonides, Andrzej Grzywacz, Joanna Gliwicz, Joanna Pijanowska, Andrzej Bereszyński, dr Andrzej Kepel i obecnie prof. dr hab. Wanda Olech – Piasecka.

W końcowej części posiedzenia przewodniczący Rady Hieronim Andrzejewski przedstawił informację o aktualnym stanie aktywności samorządów gminnych województwa łódzkiego w ramach swoich kompetencji w zakresie ochrony przyrody ze szczególnym uwzględnieniem kwestii dotyczących pomników przyrody, użytków ekologicznych, stanowisk dokumentacyjnych i zespołów przyrodniczo-krajobrazowych.